Yemek yerken, aldığımız lezzeti düşünürken Allah’ım ne kadar güzel tadı var öyle lezzetli öyle hoş öyle memnun edici ki… Nasıl da güzel yaratmışsın Ya Rabbi diye içimden geçirdim.

Daha sonra üzerinde biraz daha tefekkür edince sadece o yemek mi, o yemeğe sıra gelene kadar daha nelerin var olduğunu gördüm.

Bu lezzeti rahatlıkla alabiliyorum, çünkü dilim tat alabiliyor, ağzımda yara yok, dişlerim ağrımıyor… Bedenimde yediğim yemeğin tadının almayı engelleyecek bir sorun yok… Bedenimin bir yeri ağrısa o yemekteki lezzeti o şekilde alamazdım belki farkına bile varamazdım. (Not)

Sonra o yemeğin önüme gelmesini düşündüm.

Yemekteki etin elde edilmesi için birilerinin hayvanı otlatması, büyütmesi ve belli büyüklüğe ulaşınca onu kesmesi, (onu kesebilmeyi öğrenmesi için geçen süre ve emekleri saymıyorum bile), o eti nasıl pişireceğini öğrenmesi, onu farklı farklı yöntemlerle pişirmesi, o yemeğin önümüze birileri tarafından servis edilmesi… Bu insanların bir şekilde organize olması… Veya evde yaptığımızda kendimizin organize olmamız…

O yemekteki sebzelerin, ekmeğin ve baharatların elde edilmesi için; sebzenin, buğdayın tarlalara ekilmesi, büyümesi için sulanması gerektiği, bulutların toplanması ve yüklerini boşaltarak su getirmesi, topraktaki maddelerin birleşmesi, güneşin ısı ve ışığıyla sebzenin, tahılın büyümesine destek olması gerektiği… Güneşin her sabah işe gelir gibi ortaya çıkması için tüm gezegenlerin,  dünyanın ve ayın düzenli şekilde yörüngelerinde hareketlerini yapmaları gerektiği…

Nefes alabilmemiz için dünyanın atmosferinin olması ve havadaki oksijenin en uygun olan oranda olması gerektiği…

Ve bu anlatıklarım ve daha anlatamadığım tüm etkenlerin bir arada ve düzen içinde olması gerektiğini farkettim.

Yani kısacası yediğimiz bir yemekten lezzet alabilmemiz için tüm kainatın mikro boyuttan makro boyuta en büyüğünden en küçüğüne kadar belli bir düzende olması ve çalışır olması gereklidir. Bedenimizin çalışır durumda olması, dünyanın işler durumda olması, toprağın, güneşin, bulutların belirli bir plan dahilinde ve afete yol açmaması için ölçülü şekilde çalışması, uzaydaki gezegenlerin ve yıldızların yörüngelerinde düzeni bozmadan dönmesi ve diğer insanların farkında olmadıkları bir organizasyon içinde olmaları gerekmektedir…

Peki bunları yapmaya benim, senin ve diğer tüm insanların gücü, aklı yeter mi? Farkında bile değildik, nasıl yapacağız! Gece biz uyurken neler oldu haberimiz yok, bunları yapmayı mı kontrol edeceğiz..? O halde kim yapar?

Tabii ki, ancak ve ancak Alim ve Hakim olan, alemlerin Rabbi olan Allah yapar…

Bu kadar büyük bir sistemi biz yemek yiyebilelim ve daha bir çok fayda sağlayalım diye organize etmesi bize verdiği değeri göstermez mi? Bizi ne kadar da önemsediğini ve ne kadar da çok sevdiğini göstermez mi?

Peki bu büyük teveccüh ve lütuf karşısında, minnettar olmamız ve teşekkür etmemiz gerekmez mi? Hadi gel de önünde secde etme şimdi! Hadi gel de O’na teşekkür etme, gel de O’nu hamd ile tesbih etme!

Hadi ne duruyorsun, şükrünü en güzel şekilde ifade edebileceğin namaza..! Elhamdulillahi Rabbilalemin -bütün bunları ancak alemlerin Rabbi olan yapar ve övgüler sadece O’nadır- diye ikrar ederek başladığın ve bu güce ancak saygı duyulur diyerek azameti karşısında secdeye vardığın ve secdede SubhaneRabbiyel-A’la -bütün bu olanları yapan o kadar Yücedir ki en mükemmeldir, O’nda kusur, hata, yanlış veya noksanlık yoktur dediğin; namaza..!

Bizlere nimetlerine şükretmemiz için yol açan namazı, farz kılan Allah’a hamdolsun… Yerler, gökler ve arasındaki zerreler adedince hamdolsun…