Akıl Allah’ı tanımak ve bilmek için verilmiş bir araçtır. Yaşamımızı devam ettirmek, gerekli ihtiyaçlarımızı karşılamak için fazlaca büyük gelir. Yani amaç sadece yaşantımızı devam ettirmek olsaydı akla gerek yoktu, akıl olmadan da yaşanabilirdi. O halde farklı bir amacı olmalıdır ki o da, kainatın gerçek sahibini ve yaratılış gayemizi bulmaya çalışmak yani Allah’ı bilmektir.

Rabbimiz yüce kitabında (أَفَلَا تَعْقِلُون)َ “Hala akletmeyecek misiniz” (إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ) “akıl sahipleri ancak düşünür” diye buyurarak bizleri aklı kullanmaya yönlendirir.

Akıl Allah’ı bilmek ve O’nun bu kainata koyduğu mükemmel sanatı görebilmek için kullanılmazsa insan için ağır ve kullanması zor bir mekanizmaya döner, eziyet olmaya başlar. Bunalımlar ve sıkıntılar oluşur ve insan aklı devreden çıkarmak veya oyalamak için içki, uyuşturucu, kumar, bahis v.b gibi kendisine zarar verecek işlerle uğraşmaya başlar.

Akıl gibi aynı şekilde kalbimiz de Allah’ı bulmak ve bilmek için bir pusula görevi görür.

Rabbimiz yaratılışımıza Kendisini tanımayı ve bilmeyi koyarak hayat gayemizi belirlemiştir. Nitekim Allah’ın ademoğlunun zürriyetini toplayıp “ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ (elestu bi rabbikum)” diye sorduğu Araf suresi 172. ayeti, insanın fıtratında Allah’a ait bilginin kodlandığına işaret etmektedir. Allah Resulü sallallahu aleyhi vesellem Efendimizin “Her doğan fıtrat üzere doğar. Sonra anne babası onu Yahudi veya Hıristiyan veya Mecûsî yapar… ” hadisi de yine insanın yaratılışında Hakk’a ait bilginin olduğuna işaret etmektedir.

Enam suresi 75-79. ayetlerde Hz. İbrahim (a.s)’ın Rabbini arama yolculuğu şöyle anlatılır;

Ayetlerde, Hz. İbrahim’in gördükleri üzerinden aklını kullanarak arayış içine girdiğini ve vardığı sonucun gökleri ve yeri yaratana dönmek olduğunu söyler. Çünkü aradığı ile gördüklerinin birbiriyle uyuşmadığını farkeder ve en akıllıca yolun bunları yaratana dönmek olduğu sonucuna varır.

Kalbimiz, bizi en güzel şekilde ve severek yaratanı, alemlerin Rabbini ararken ve aklımız da bu amaçla verilmişken bizler O’ndan başka varlıklara yönelince, ruhumuz da kalbimizde mutmain olmaz ve devamlı bocalar dururuz.

Sadece “Ol” kelimesini söyleyerek yaratabilecek kadar güçlü olan, atom altı parçacıklar gibi en küçük boyuttan galaksiler kadar geniş boyuta kadar herşeyi görebilen, her türlü sesi işiten, okyanusun dibindeki karanlıklarda kimsenin bilmediği haberinin olmadığı canlıların dahi ihtiyaçlarını karşılayan, kapkara ve tatsız tuzsuz topraktan renkli, kokulu, lezzetli meyveler çıkaran ve milyarlarca hücreyi bir arada tutarak bizi var eden alemlerin Rabbi Allah, bizlere Kendini elçisiyle ve kitapla tanıtmışken başkasını aramaya gerek var mı? Üstelik “dua eden yok mu icabet edeyim” diye açık çek vermişken başkasını aramak haksızlık olmaz mı?

İşte “Lailahe illallah” diyerek bu haksızlığı kaldırıyor ve hakkı, adaleti yerine getirmiş oluyoruz. Allah’tan başkasına tapmak veya Allah’ın gücünü onlara vermek en büyük zulümdür, haksızlıktır. Çünkü Allah’tan başkasında o gücün olduğunu kabul edersek, hak sahibinin hakkını başkasına vermiş oluruz ki bu da adaletsizliktir.

Bu kadar mükemmel sanata ve muazzam güce sahip ve her şeyin hazinesi yanında olan Allah varken, Allah’tan başkasına tapmak Allah’tan başkasından medet ummak, rızkı Allah’tan başkasından beklemek ne kadar akıllıcadır?

Bütün varlık sistemin ve bütün kainat O’nu bilmek ve tanımak için yaratılmışken, hayatını Allah’ı aramadan, O’nu anlamaya çalışmadan, O’na kulluk etmeden geçirmek ne kadar büyük bir hatadır?

Allah Bir’dir ve Tek’tir. Allah’tan başkasına müracaat edip zaman harcamayın yorulmayın, onlardan bir şey isteyerek kendinizi küçük düşürüp minnet altına koymayın, gücü olmayan varlıklardan veya kuruntularınızdan korkup titremeyin, Allah’tan başkasının arkasından gidip de zahmet çekmeyin. Çünkü Kainatın Sultanı ve Hakimi Bir’dir. Her şeyin anahtarı O’nun yanında, herşeyin dizgini O’nun elindedir. Herşey O’nun emriyle halledilir.

O’nu bulsan herşeyini buldun, minnetlerden ve korkulardan kurtuldun demektir. Ancak O’nu aramadan, O’nu tanımaya çalışmadan hayat geçirirsen, sınırsız korkular ve sınırsız zahmetler çekersin.

Sözlerimi Enam suresinin 17. ve 18. ayetleriyle bitiriyorum;